Co voto favorábel do Parlamento Europeo ao plan de rearmamento (419 votos a favor, 204 en contra e 46 abstencións), coido que podemos dicir que, simbolicamente, a día de hoxe a democracia en Europa desapareceu. Antes murchas, hoxe caeron as pétalos secas.

 Non foi substituída, como moitos temían, por unha ditadura. A historia sempre toma formas diferentes e sorprendentes.

 Non, esta vez a democracia foi superada pola conquista das institucións e dos medios de comunicación, desde dentro, pola oligarquía financeira e os seus empregados. A manobra de 'bypass' agora está completa.

 Todas as canles dispoñíbeis para que a poboación se exprese en termos politicamente significativos están pechos ou neutralizados. En parte, isto ocorreu con mudanzas nas leis electorais, en parte facendo que o proceso democrático fose cuestionábel só por aqueles que tiñan fondos significativos dispoñíbeis, en parte ocupando o sistema de medios de comunicación en todos os niveis (e expulsando a quen non se conformaba con escribir ao ditado) e en parte suprimindo o carácter de terceirista do poder xudicial, que estaba completamente politizado.

 Agora os golpes pódense suceder de forma progresivamente máis violenta e descarada. Evitar os debates parlamentarios mediante decretos xa é, e será cada vez máis, a nova normalidade, así como se impide que persoas externas participen primeiro no debate público e logo nos procesos electorais.

 Sexa por deseño ou simplemente por casualidade, a pandemia foi de facto un ensaio xeral para a militarización da sociedade e a información: unha especie de lei marcial sen guerra.

 Este punto de inflexión fora precedido por moitos pasos intermedios, por moitas queixas sobre a ineficacia dos tempos políticos, dos rituais da democracia.

 Desde 2022, a guerra da OTAN contra Rusia en Ucraína converteuse na ocasión para cravar os últimos cravos no cadaleito da democracia. A partir de agora, espérase que as pasaxes sexan cada vez máis rápidas.

 Pasaran un dez anos entre a gran expropiación de recursos públicos da crise 'subprime' (2008-2011) e a gran expropiación de recursos públicos da crise da Covid (2020-2022). Agora, e só pasaron 3 anos, estamos a pasar a unha terceira expropiación colosal en nome da "emerxencia bélica".

 O resultado deste paso é transparente e moi claro. Destruiranse alicerces sociais fundamentais como o sistema de saúde e o sistema de pensións.

 Para cubrir o golpe, gran parte do aforro privado restante será desviado dos cidadáns cara a activos defensivos (seguros privados, pensións privadas, etc.).

 O sector inmobiliario privado, alí onde, como en Italia ou no Estado español, aínda é relevante, converterase en primeiro lugar na garantía necesaria para a provisión de financiamento indispensábel para satisfacer necesidades esenciais (saúde, educación dos fillos, supervivencia unha vez que abandonen a esfera produtiva).

 O último paso será, por suposto, a retirada efectiva dos inmobles, que pasarán a servir de garantía para a concesión de empréstitos con xuros por parte de grupos financeiros.

 Ao final do proceso, unha cidadanía diversamente endebedada estará de feito encadeada, aínda que formalmente sexa libre: condicionada e suxeita a chantaxe en cada paso. Fin da frase, nunca.

 O endebedamento económico irreversíbel será a nova forma de coerción. Xa non se trata dos modelos anticuados de servidume violenta, de escravitude, senón dun sistema limpo, contractualmente impecábel e, con todo, moito máis estrito e detallado que calquera relación amo-escravo do pasado.

 Se entón con esta panca se decide enviar os debedores/culpábeis (Schuld) a seren carne fresca na guerra ou engrenaxe vitalicia dunha multinacional, eses serán detalles.

 Este é o futuro que chama ás nosas portas, e os espazos nos que aínda hai posíbeis marxes de reacción -se é que aínda existen- están a pecharse rapidamente.

_____________________________________________________________________________

[Orixinal no sitio web italiano l´Antidiplomatico]

_____________________________________________________________________________

[Artigo tirado do sitio web La Haine, do 27 de marzo de 2025]